Samen met Klaas en Koos was het plan om Hercules weer verder te helpen op weg naar een succesvolle vereniging. Mijn eerste uitdaging daarin bestond uit het zoeken naar versterking voor ons trio. Daarin hebben we helaas afgelopen week wat tegenslag gehad door het vertrek van Koos als secretaris. Niet zomaar wat tegenslag maar gewoon een erg grote aderlating. Koos heeft vanaf de oprichting van Hercules een rol in het bestuur gehad en daardoor heel veel kennis en ervaring opgedaan. Kennis en ervaring die de komende tijd erg gemist gaat worden. Vooral het laatste jaar zijn het Koos en Klaas geweest die het bestuur van Hercules overeind hebben gehouden en samen met een groot aantal vrijwilligers hebben gezorgd voor het behoud van de vereniging. Een absoluut geweldige prestatie.
Voor Koos is er echter een heel belangrijke wending in zijn leven gekomen, waardoor hij deze stap heeft gezet. Per de 15e van deze maand gaat hij weer aan de slag bij een werkgever, die van hem het nodige zal gaan vragen. Gezien de geweldige inzet, die hij heeft getoond voor Hercules, mag zijn nieuwe werkgever de handen dicht knijpen met hun nieuwe aanwinst. Wij wensen Koos heel veel succes in zijn nieuwe werkkring en hopen toch nog af en toe te mogen terugvallen op zijn ervaring.
Gelijktijdig met het vertrek van Koos hebben wij gelukkig een nieuw bestuurslid mogen verwelkomen. M.i.v. afgelopen dinsdag is Wietse Butter ons nieuwe bestuurslid. Wij zijn erg blij, dat Wietse heeft aangegeven wel een aantal taken van het secretariaat te willen overnemen. Hierdoor verlicht hij gelukkig de werklast die Klaas en ik zouden hebben gekregen als hij er niet zou zijn geweest. Wietse doet momenteel de Minor Marketing & Management van de georganiseerde Sport aan de Hogeschool in Amsterdam. Hij gaat niet de rol van secretaris vervullen, maar zich bezig houden met o.a. de communicatie.
Gedrieën op weg naar de toekomst. Gelukkig nog wel gesteund door de ervaren Klaas als mentor van ons bestuur.
In de gesprekken die ik dus de laatste tijd had met leden, werd mij al snel gevraagd wat ik er van dacht bij Hercules. Ik heb daar toen nooit concreet een antwoord op gegeven. Bij deze wil ik wel graag mijn bevindingen en de daarop gebaseerde persoonlijke doelstelling met u delen.
De oude waarden van de vereniging zijn veranderd. Vroeger bestond een vereniging uit een groot aantal gelijkgestemden, die met elkaar in een vereniging hun sport of andere vrijetijdsbesteding beleefden. De vereniging was vooral ‘hun vereniging ‘. De samenleving is veranderd en de vereniging is allang niet meer de enige uitdaging in ons leven. De verbanden zijn veel losser geworden en er zijn veel meer mogelijkheden gekomen. De vereniging moet concurreren met allerlei nieuwe sportcentra zoals fitness clubs. Tegenwoordig is de eigen agenda ook een belangrijk uitgangspunt en hebben de tegenwoordige leden ook hogere eisen.
Daarom is het volgens mij heel belangrijk, dat wij binnen onze vereniging gaan ‘verenigen’. Naast belangrijke pijlers als Structuur en Strategie is vooral de Cultuur die de aandacht moet gaan krijgen. Natuurlijk is het ook belangrijk dat we afspreken ‘wat voor een vereniging wij willen zijn’ (strategie) en ‘wie wat gaat doen ‘ (structuur) maar de belangrijkste kritische succesfactor is ‘de mens’.
Mijn persoonlijke doelstelling is derhalve meer aandacht geven aan de cultuur binnen Hercules. Hierbij wil ik aandacht schenken aan binden en verbinden. Sturen op verenigen. Een belangrijke strategische keuze hierbij zou moeten zijn ‘ Voetballen met elkaar + voor elkaar’. De mensen in de vereniging zijn samen het fundament.
We moeten in ieder geval af van het idee, dat de vereniging een soort supermarkt is waar je koopt wat je nodig hebt en daarna bij de kassa gaat afrekenen. Leden zouden geen consumenten moeten zijn, maar weer gewoon leden met een gezamenlijke doel.
Om dus weer grip op de organisatie te krijgen is mijn motto ook: “Alleen kan je niets, maar samen kunnen we alles"
Met vriendelijke groeten,
Jan de Haas.
